Jammer... dit raadsel van mijn dochter had ze me moeten opgeven voordat we naar Engeland gingen, niet erna. Evengoed een sterke, vind ik:

What is red and bad for your teeth?

Vragen en vragen...

Het zit er bijna op. Na enkele dagen doorgebracht te hebben in het mooie Lincoln, maak ik de balans op voor mezelf. Wat heeft het bezoek mij opgeleverd? Wat hebben wíj (als groep en als individu) kunnen brengen? Vragen, vragen...

Allereerst neem ik de ervaring van in het buitenland rondkijken mee. Het was een waardevolle ervaring, leerzaam, maar ook gewoon leuk. De sfeer is over het algemeen goed, de locals zijn vriendelijk en gastvrij, het weer werkt mee, de stad is mooi en BGU is een prettige campus om te verblijven. Wat ik ook meeneem is een waardering voor mijn medestudenten: allemaal betrokken en kundige professionals, en ook nog verdomd aardige mensen. Je leert elkaar beter kennen en deelt ervaringen en observaties; we reflecteren continu. Maar ook de bezoeken aan de verschillende scholen leveren iets op: nieuwe inzichten en ideeën. Sommige goed, sommige misschien minder goed, maar alles geeft in ieder geval stof tot nadenken. Het bezoek aan Sir Donald Bailey Academy maakte indruk: er werd met passie gesproken over de kinderen van een achterstandswijk en de, bijna heilige, plicht om deze kinderen te helpen naar een betere toekomst. Het doel lijkt de middelen te rechtvaardigen, zo lijkt het wel. De Nederlandse manier is het misschien niet; wij zijn meer van de consensus zoeken, polderen. Maar de resultaten zijn er wél naar...Zou de manier van de hoofdmeester hier, werken bij ons? Vragen, vragen...

Lincoln University Technical College: weer een voorbeeld van sterk leiderschap: de staf sprak vol bewondering over hun directeur, hun heldin. Een mooie school, met vlijtige leerlingen, met mooie apparatuur. Maar ik kreeg niet echt een beeld van hun didactisch model, hun pedagogisch manier van handelen. Een school die heel actief zichzelf promoot en contacten zoekt met het bedrijfsleven. Maar of het wat oplevert moet nog blijken. Vragen, vragen...

Op de campus van BGU: een speelse werkvorm met collega's uitproberen. Creatief, verrassend, anders! Ook een leuke manier om je medestudenten/collega's in actie te zien. Kan ik dit in de klas gebruiken? Werkt het voor mijn kinderen van niveau 3 en 4 en hebben mijn teamgenoten hier iets aan? Vragen, vragen...

En s'avonds weer de wandeling richting de stad, voor het avondeten: goed en niet duur. Maar vooral hele goede gesprekken. Diepgang. Reflectie (weer dat woord!). Vragen, vragen...vooral aan elkaar. Over elkaar.

Vandaag ook weer een goed gesprek gevoerd, dit keer met een leerling van Lincoln Christ Hospital College. Wat vindt zíj van de school? Wat gaat er goed, wat niet? Ze was eerlijk en open (er liep geen PR-dame, voorlichter of manager mee): een fijne school, met veel aandacht van hardwerkende docenten. Ze was blij om daar op school te zitten. Niet alleen omdat de school dichtbij haar huis was, maar ook omdat het een school met traditie was, met een groot saamhorigheidsgevoel. Met veel inbreng van leerlingen. Het was fijn om met haar te praten: even geen mooi-weer verhaal, maar gewoon het verhaal van een meisje van 17. Ik had nog veel meer vragen...maar helaas geen tijd meer.

Tenslotte: Lincoln College. Een ROC, zoals zovelen in Nederland. Een school die ook goede, hardwerkende leraren heeft. Met hart voor de zaak en verstand van zaken. Maar ook één die vooral bezig is met het bedrijfsleven de school binnen te halen. Een mooi verhaal heeft en mooie faciliteiten, commercieel denkt. Maar is dit een positieve ontwikkeling? Misschien ben ik gekleurd door mijn persoonlijke ervaringen: niet zo heel lang geleden was mijn eigen organisatie erg bezig met vastgoedzaken, werken als een bedrijf dat zoveel mogelijk winst moest maken. En hoe het met Amarantis (en met ROC-Leiden) is afgelopen, weten we ondertussen allemaal. Heeft deze school wél een balans gevonden tussen de belangen van de leerlingen en die van het bedrijfsleven? Gaan ze niet onze fouten herhalen, met mooie gebouwen en bedrijfjes binnenhalen? Vragen, vragen...

Of deze vragen beantwoord worden, weet ik niet. En ook niet of ik iets heb kunnen brengen; daarvoor ging alles te snel. Maar wat ik wel weet, is dat deze reis een mooie gelegenheid was voor boundary crossing als we meer tijd hadden gehad. En dat de Britse collega's hier hun werk met net zoveel toewijding, trots en plezier doen als wij. En terecht: het werk van een leraar is mooi, een ambacht. Niet voor iedereen weggelegd.
En misschien zijn de vragen niet allemaal te beantwoorden. Maar het daagt wel uit om kritisch te zijn, na te denken, te onderzoeken en te reflecteren.
Met andere woorden: Teacher leadership.

Donderdagavond 15 oktober 2015. De laatste avond.

Toch elke keer weer lastig, afscheid nemen. Ik voel het nu alweer aankomen. Ik vind het net als een maaltijd. Naarmate de tafel gedekt wordt en het eten steeds meer richting tafel gaat, stijgt mijn hongergevoel en zakt mijn geduld. De eerste happen gaan er het snelst in en pas na enkele happen is mijn trek dusdanig gestild dat ik de rust kan nemen om het wat rustiger aan te doen en stil te staan bij de maaltijd. Dan ga ik pas écht kijken, ruiken, proeven en letten op zaken als textuur. Nu, na vier dagen, kom ik pas in een goed kauwtempo, ga ik mijn weg vinden en kan ik gaan letten op overeenkomsten en verschillen tussen Engelse scholen onderling, Nederlandse scholen onderling en overeenkomsten en verschillen tussen wat ik dan ken van Nederlandse scholen en hun personeel en wat ik deze dagen heb gezien van Engelse scholen en hun personeel.

Morgenochtend is er nog het toetje. Hoewel mijn ogen nog steeds wel wat lekkers zien, is de grootste trek inmiddels wel weer gestild. Voor mij is de piek geweest... ik voel het afruimen en de afwas alweer aankomen: de terugreis en het uitpakken van de tas. De volgende (werk? studie?)week komt er alweer aan.

Thuis en in mijn team zullen ze ongetwijfeld vragen hoe het was én ze zijn ongetwijfeld benieuwd of ik nog wat voor hen heb meegenomen. Dat was dan ook onze expliciet geformuleerde opdracht aan de groep na het bezoek van vanmiddag: wat neem je mee voor jezelf, voor je team en voor je school? Om de opdracht iets meer diepgang te geven en om wat verder te komen dan de fysieke tas met snuisterijen, zijn deze vragen aangevuld met de andere kant van de ontmoeting: wat zou je deze school willen geven aan kennis en/of inzichten vanuit jezelf, vanuit je team en vanuit je school?

Dat laatste dwingt om expliciet te maken wat ik natuurlijk altijd al doe bij ontmoetingen: wat hebben jij en ik gemeenschappelijk en wat zijn onze verschillen? Wat kan en wil ik van je leren en is er iets wat je van mij kunt leren? En vooral: worden wij vriendjes omdat we veel gemeenschappelijk hebben? Het tekenen van een Venn-diagram was dus ook een optie geweest als reflectiemiddel.

Verder kwam als idee voor een reflectiekader de activiteitssystemen van Engeström nog even langs, maar ik vind de ontmoetingen te vluchtig om van boundary crossing te kunnen spreken. Zelfs het begrip transfer is denk ik nog te veel eer; ik denk niet dat ik na deze eerste kennismakingen met deze activiteitssytemen nieuwe vaardigheden heb opgedaan die ik kan gebruiken in mijn eigen werksfeer.
Wel heb ik als souvenir nieuwe invalshoeken op werk in mijn tas zitten: ik heb verschillende leiderschapsstijlen gezien, verschillende leerdoelen en verschillende fysieke leeromgevingen. Dat kan ik aan mijn team binnen het Nova College geven, over twee weken.

Voor thuis heb ik stukken fudge, Cadbury-repen en ander typisch Engels superfood meegenomen .... ook voor na de afwas...

Halen en brengen op donderdag

Vandaag een heel intensieve dag. Allereerst de terugblik op wat in de volksmond 'een Michieltje' is gaan heten: een breakdown door onduidelijkheid over aanpak, een teveel aan informatie of wie doet wat nu eigenlijk?? Dat bracht weer goede zin in de dag die voor ons lag en dat was ook nodig. Twee scholen, The LCHS, a community school en The Lincoln college, een onderwijsgroep met voornamelijk praktijk gericht onderwijs. Tussendoor een uurtje buiten wat lucht scheppen en na afloop twee concrete reflecties. Deze blogbijdrage is mijn contributie aan het geheel.

De eerste school, eigenlijk een soort van  'gewone' school, alhoewel het natuurlijk de vraag is en blijft wat gewoon is' gaf inzicht in het lerende leven van +/- 1300 leerlingen van 11 tot 18 jaar. We werden hartelijk ontvangen, checkten in en werden in groepjen van 7/8 door leerlingen door de gebouwen geleid. Iedereen vond deze manier van touren leuk want zo heb je de meeste kans om het 'eerlijke' verhaal te horen. Daar zijn wij Nederlanders blijkbaar gevoelig voor.  Nadat we door de gebouwen geloodst waren, met als hoogtepunt de Harry Potter achtige Corridor, stond er in de mooie bibliotheek warm water voor thee of koffie en een heerlijke muffin met enorme roze suikertoef voor ons klaar. Erg fijn-:).
Vervolgens gingen we,  na een kort welkom van de directeur, in groepjes uiteen om een les bij te wonen. Hoe dat was kan je lezen in de reflecties van de afzonderijke groepen! Er is veel over deze school te vertellen, maar eerlijk gezegd ben ik daar te moe voor, daarom hou ik het nu even bij wat highlights.. Simpele obeservaties: geen uniformen, ook wat oudere docenten, we kregen iets te drinken en aten een door leerlingen gemaakte muffin, er was een serieuze fotograaf.
'Smiddag op naar Lincoln College. Na een tweetal? ik weet het niet zeker meer, misschien waren het er drie, gingen we in groepen uiteeen om rondgeleid te worden. De groep met wie ik rondgeleid werd zag de spa, de kapper, de enginerings -en de constructie sectie. Allemaal bevolgen en enthousiaste (Corien) vertellers die docenten! Leerlingen waren regelmatig op 'a cupper'  en dat maakte de werkruimtes een beetje levenloos. Want zelf voor een break worden de praktijkruimtes helemaal opgeruimd en zie je geen sporen van ongoing business. Dat lijkt vreemd, maar de Engelsen zijn dan ook een stuk geordender/gefocust/meer op drill gericht/gericht op je gedragen/presteren....
en tegelijkertijd is het systeem, zo ervaar ik dat, meer gericht op het leerlingen keuzes laten nemen.
Scholen zijn kleine maatschappijen (Biek) waar je 'eigenlijk niet meer weg hoeft' (Romeo). Wel is het materiaal, ondanks fancy gebouwen en mooie praatjes verouderd (Theo). Dat kan anders!

Ook nog na deze dag weet ik niet zeker of ik het Engelse schoolsysteem volledig begrijp. We krijgen waarschijnlijk een gecensureed beeld voorgeschoteld, maar desondanks vind ik het algemeen gevoelde enthousiasme fijn. Dat zouden we, wat mij betreft, in Nederland meer kunnen uitdragen.

Bezoek Lincoln Christ's Hospital School

Vandaag hebben we de LCHS (Lincoln Christ’s Hospital School) bezocht.

Een school voor middelbaar onderwijs die voortgekomen is uit de oudste school van Engeland. Het gebouw zelf functioneerde aan het begin van de vorige eeuw als school. Tijdens de eerste wereldoorlog was er een ziekenhuis in gevestigd waardoor de huidige naam van de school is ontstaan.

Het programma was in twee delen opgesplitst.

Het eerste deel bestond uit een rondleiding door hogerejaars leerlingen. In kleine groepjes werden we meegenomen en konden we vragen stellen. Geen voorgekookte presentaties, maar antwoorden van ‘ervaringsdeskundigen’.

Daarna werden we onthaald op koffie met cupcakes die door de leerlingen zelf gebakken waren. Na een korte introductie van het hoofd van ‘the 6^th form’ konden we in groepen diverse opleidingen  bezoeken.

Zo was er een groep die naar de sportopleiding is geweest. Zij zagen een les over het belang van voeding in de sport. Sport staat in eerste instantie voor alle leerlingen in het curriculum.

Een andere groep deed indrukken op bij Engeneering. De leerlingen werken hier in kleine groepen die bij het vak bezig zijn met: hout- en metaalbewerking, elektro- en motorvoertuigentechniek. Deze opleiding kiezen leerlingen als zij verder willen studeren in de techniek.

Een derde groep volgde een scienceles. Er werd zelfstandigheid verwacht in het werken in groepjes, het opvolgen van de instructie en het laten controleren van de opdracht. Initiatief kwam niet vanuit de docent. Zij gingen aan het werk met verschillende praktische proeven met relatief beperkte middelen.

Ook was er een groep op bezoek bij de fotografieles. Hier kregen de leerlingen les in het bewerken van een foto met Photoshop. Een van de onderdelen van het vak fotografie volgend op lessen basisvaardigheden als belichting en compositie. Verrassend was dat de leerlingen extern, middels een proeve van bekwaamheid, werden afgetoetst.

Het bezoek eindigde met het inmiddels traditionele uitreiken van de tas met collectables, ditmaal uitgereikt door Johan. Na het maken van een groepsfoto was het tijd voor de lunch.

Lisette, Maartje, Kees & Theo

Bezoek LUTC

Het bezoek aan LUTC was een interessante ervaring.  Het is duidelijk dat er veel energie is gestoken in de inrichting van het gebouw en het opstarten van een nieuwe opleiding. Nieuw en modern op oud en klassiek. Er werd met veel passie gesproken over hetgeen in de korte tijd is bereikt en waar deze school naartoe wil: LUTC is zeer ambitieus.

Een van de zaken die ons opviel, was dat deze school veel tijd besteedt aan het binnenhalen van het bedrijfsleven en deze betrekt bij verschillende projecten. Aangezien er een tekort is aan goed opgeleid technisch personeel, heeft men besloten om met deze partners te overleggen en het curriculum af te stemmen op de behoeften van de bedrijven. Men is niet te bang om te experimenteren, externe partners op te zoeken en te groeien. Als we dit dan vergelijken met de basisschool waar we gisteren waren, zien we dat het bedrijfsleven daar geen rol leek te spelen: daar had men alleen te maken met overheid en ouders, voor zover deze een actieve rol spelen. Ook was hier veel meer focus op een zgn. "ranking" en scoren op targets. Dit is op zich te begrijpen: Sir Donald Bailey Academy heeft met een andere populatie te maken en met geheel andere problemen, en stelt dus andere prioriteiten.

Verder was het opvallend dat leerlingen, om te wennen aan het bedrijfsleven, hun schooltijd van 9 tot 5 op school werkend doorbrengen. Er is derhalve geen huiswerk. Time management is belangrijk, een balns tussen werk en vrije tijd. Er wordt aan leerlingen veel vertrouwen gegeven; dit bleek uit het feit dat deze zelf invloed hebben op hoe ze aan projecten werken: er is weinig tot geen controle, zo lijkt het. Wat wij konden zien was dat leerlingen inderdaad goed en zelfstandig aan het werk waren. Leerlingen worden uitgedaagd om zoveel mogelijk hun talenten te ontwikkelen; de nieuwsgierigheid van jongeren wordt zoveel mogelijk gestimuleerd, en niet zozeer gestuurd. Leerlingen hoeven geen schooluniform te dragen, maar men verwacht wel dat leerlingen zich zakelijk kleedden.

Als laatste kunnen we stellen dat zowel bij LUTC als bij Bailey Academy de schoolleiding bij het personeel in hoog aanzien staat. Hoewel de leidersschapsstijlen misschien verschillen, hebben beide schoolhoofden een duidelijke ambitieuze visie op het onderwijs en sprak men zeer lovend over hen; beiden werden als voorbeeld gezien. De basisschool heeft, qua resultaten, al een stijgende lijn laten zien. Wij zijn dan ook zeer benieuwd waar de visie van LUTC hen over vijf jaar brengt.

Lincoln UTC

Vanmorgen op bezoek geweest bij een vergelijkbare school als Technasium en BètaDesign, Lincoln UTC. Ook zij zijn nét bezig om Beta-onderwijs op diverse niveaus aan te bieden waarbij bedrijven een rol spelen. Op sommige vlakken zijn zij ons vooruit, op andere gebieden zijn wij verder. Zéér interessant en eigenlijk ben ik hier nog niet klaar....... 

Leerlingen kunnen vanaf 14 jaar op deze school terecht en op hun 16e zijn ze "workingready" en kunnen bij een bedrijf werken. Maar ook kunnen zij door tot hun 19e en dan gaan werken of gaan studeren. De vakken kunnen op diverse niveaus worden afgesloten waarbij voor de universiteit het hoogste A-level wordt gevraagd. 

Leerlingen doen eindexamen op de manier waarop heel Engeland dat doet dus op gekozen vakken met een landelijk examen. Het projectgedeelte is geen examen maar een experience, zelfs geen certificaat krijgen ze mee.

Een bijzondere school waarbij weer veel vragen beantwoord zijn maar ook veel vragen opkomen. Een Interessante dag.......

13-10-2015 Bezoek aan Sir Donald Bailey Academy

Na een stevig ontbijt en een kort introductiecollege vertrekken we met busjes naar Newark. We bezoeken vandaag de Sir Bailey Academy; een basisschool in een arbeiderswijk.

Na een kort welkom door de directeur, Lee Taylor, wordt onze groep in drieën gesplitst en krijgt elke groep een begeleider toegewezen. In circuitvorm behandelen we de volgende onderwerpen:

Visie van de school Door de directeur

Tijdens deze bijeenkomst vertelt Lee hoe hij drie jaar geleden begonnen is met het veranderen van de school. Drie jaar terug had de school een slechte naam qua presteren. Ze scoorden "Requires improvement" door de inspectie. Lee vertelde dat hij een duidelijke visie had over hoe dit op te lossen.

- een lerende organisatie: Leerkrachten leren van en met elkaar;
- hoge verwachtingen stellen: leerlingen zitten op de beste school in Newark en het is belangrijk dat ze dit weten;
- goedkoop maar gemotiveerd personeel: leerkrachten worden aangenomen voor een paar jaar zodat er lagere personeelslasten zijn. Dit weten de leerkrachten vooraf;
- kleine klassen: door onderwijsassistenten te ontslaan en oudere (duurdere) leerkrachten te vervangen door jongere, goedkopere leerkrachten zitten er in de klas 15 leerlingen;
- gericht op resultaten: de focus ligt op het verbeteren van de resultaten op rekenen, lezen en taal.

Rondleiding
We krijgen een rondleiding van Jamie. Hij neemt ons mee naar de jongste van de school. Tijdens de wandeling vertelt hij ons dat er binnenkort gestart wordt met een groep van 2 jarigen. De kinderen komen, gemiddeld genomen, uit een sociaal economisch minder goed milieu. Extra voorbereiding op onderwijs zal volgens hen helpen de achterstanden die er op taalgebied bestaan bij de start van de schoolloopbaan weg te werken.

In de verschillende groepen die wij bezoeken zien we kleine klassen en vooral de rust die er heerst in deze klassen valt op. De school bestaat uit meerdere gebouwen. Het nieuwste gebouw (Victor Miller Building) is recentelijk opgeleverd (kosten 4,5 miljoen pond) en is zelfvoorzienend. Electra en spoelwater bijvoorbeeld worden door het gebouw zelf aangeleverd.

In de klassen zien we dat de leerlingen rustig en in groepjes aan het werk zijn. De klassen zijn mooi ingedeeld, er is goed materiaal aanwezig en de lokalen zijn als een rijke leeromgeving ingericht. Er hangen prachtige, geordende materialen aan de muur.

Informatie over het programma, resultaten

Linda neemt ons vervolgens mee naar een lokaal waar ze ons vertelt hoe de scores voor rekenen, lezen en taal de afgelopen jaren zijn gestegen. We krijgen een mooi overzicht te zien waaruit blijkt dat de school, qua ontwikkeling op deze gebieden, de juiste weg is ingeslagen. Linda vertelt ons ook dat de leerkrachten hard werken; vijf dagen op school en een dag in het weekend. Ze laat ons vervolgens zien hoe ze feedback geven aan leerlingen. Dit doen ze heel uitgebreid. Wanneer een leerling iets heeft ingeleverd kijkt de leerkracht het na. Ze schrijven dan eerst wat er goed aan is, daarna een stuk over wat beter moet en sluiten af met hoe de leerling nu verder kan.

Het was een inspirerende dag waarover nog veel nagepraat is.Tijdens de refelcte 's avonds kwamen de volgende punten naar voren:

Vaakst genoemde dilemma's:

De aandacht voor enkel rekenen, taal en lezen.

Targetgestuurd werken.

Sterk leiderschap

Andere  dilemma's de minder vaak  genoemd werden waren:

Doorlooptijd docenten

40/60 freeschool meal verhouding

aansluiting VO

leiderschapstijl is directief

eigen inbreng van docenten en leerlingen, waar zit ie?

De functie van uniformen.

De maakbaarheid van leerlingen in het licht van de achtergrond van die leerlingen.

Ik zie een sterke visie, wat doet dat met mijn eigen visie.

Introduction talk by Yvonne Hill and visitation of Sir Donald Bailey Academy

De dag begon met welkomswoord van dr. Hill over het BGU Bishop Grosseteste University.

Al 600 jaar organiseren ze hier de lerarenopleiding ( aanvankelijk alleen met vrouwen) en sinds 2012 hebben ze de University Status vanwege de 2300 studenten. De toekomstig leraar moet inspireren, pragmatisch zijn en moet goede kennis van zaken en curriculum hebben. Zijn lessen moeten o.a.gestructureerd zijn,aangepast aan de behoefte v/d leerling. Ze vinden het erg belangrijk dat de docent daarbij strikte discipline handhaaft en toeziet op goed gedrag. Het volgende bezoek was bij een ex-leerling van Yvonne, Lee Taylor directeur van Sir Donald Bailey Academy ( primary school) een oude legerkazerne waar soldaten een bridgecrossing leerden bouwen en waarvan er nog elementen te zien waren in het nieuwe gebouw van vier en een half miljien pond ( uit de tijd dat er nog veel geld geïnvesteerd werd in het onderwijs).

Bezoek woensdagmorgen

Vandaag gaan we naar een secundary school met technische inslag, http://lincolnutc.co.uk. Ik ben zeer benieuwd naar deze dag omdat ik verwacht dat het vergelijkbaar is met O&O op het Technasium en BetaDesign. Mijn verwachting is wel dat het niveau hoger is qua innovatie en ambitie. 

Via cityhopper en bus naar BGU

Als je ruim twee uur van te voren verzamelt op Schiphol moet je de tijd doorkomen met koffie, een broodje en vooral: shoppen. Blijkbaar lukt dat de leden van dit gezelschap wonderwel. Geen wanklank gehoord, vrolijke, verwachtingsvolle gezichten alom. 

Uiteindelijk kan er ingecheckt worden en kunnen we na een korte busreis (de langere volgt nog) de vliegtuigtrap op de cityhopper in.
Het duurt even voordat iedereen zijn plaats gevonden heeft, maar uiteindelijk gaat het 'fasten seatbelts' lampje aan en voert het cabine personeel haar / zijn pantomime op.  

De reis duurt niet lang. We worden voorzien van een drankje met een zakje nachocheese chipjes. Sommige collega's zitten naast elkaar en zijn de hele vlucht in gesprek. Naast mij zit een Engelse dame die met haar ogen dicht naar haar Ipod aan het luisteren is. Ik vlucht in een sudoku op niveau 'extreem'. Dat houdt me wel 45 minuten bezig.  Gelukkig is het maar een klein uurtje vliegen naar Leeds. Onderweg bekijken we het welbekende Engelse wolkendek van boven. Breken we door de wolken, dan is het uitzicht erg fraai.

Na een vlekkeloze landing staan we op het vliegveld van Leeds-Bradfort in de queue voor de douane. Ik maak wat foto's, maar wordt door een besliste dame van de douane op de de vingers getikt als ik Nathalie in haar rolstoel vastleg. De camera wordt opgeruimd: vooruit maar dan maar weer.

Voor de uitgang staan twee busjes te wachten. We verdelen ons en wachten af. De transfer van vliegveld naar de Bishop Grosseteste University (BGU) blijkt bijna 2,5 uur te duren. Heel langzaam voel je de hongerklop komen. Maar eerst moeten we de koffers kwijt. Gelukkig hebben de lady's van de BGU de zaken goed op de rails. en blijkt het programma aangepast. We zijn onze 'vrije vrijdag' kwijt. Maar daar komen we ook wel weer overheen

Het grootste deel van ons gezelschap blijft op de campus. Zelf moet ik nog een stukje lopen naar het Newport Guest House. Ik krijg een leuke kleine kamer. geen probleem. Nu aandacht voor de inwendige mens. Met Lissette, Maartje en Kees op naar de pub voor een 'real pupmeal' en een pint Guinness. Dat lukt. Lekker gegeten en veel gelachen. 

Daarna de kathedraal en het kasteel bewonderd. Fraai uitgelicht. Lincoln maakt indruk. Dat wordt veel foto's maken van de week.

TZ

Bijna de lucht in.......

OECD/PISA vergelijk

oecd/ pisa vergelijk Engeland
Er werd mij op 18 september gevraagd of ik ook het nieuwste rapport van de OECD http://www.compareyourcountry.org/pisa-digital?cr=oecd&lg=en&page=0#omtrent de gegevens over ICT in het onderwijs hierin wilde meenemen. Dit naar aanleiding van diverse artikelen in het nieuws http://www.trouw.nl/tr/nl/4556/Onderwijs/article/detail/4142779/2015/09/15/Slechtere-onderwijsresultaten-door-verkeerd-gebruik-computers.dhtml

Hier alvast een leuke verwijzing naar wat commentaar op dit rapport:

http://www.te-learning.nl/blog/moeten-we-ict-maar-uit-het-onderwijs-verbannen/

PISA ( Programme for International Student Assesment) deze toets wordt gecoördineerd door OESO ( Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling). Het doel van de test is het toetsen van Algemene Kennis en Vaardigheden op drie domeinen namelijk wiskunde, natuurwetenschappen en leesvaardigheid. Deze kennis en vaardigheden zijn belangrijk om deel te nemen aan de maatschappij (OESO,2009 pagina 20-22). De test wordt afgenomen in cycli van drie jaar en sinds 2000 worden zo de sleutelcompetenties van 15 jarige leerlingen gemeten in de lidstaten van de OESO en in partnerlanden/ economieën. Deze groep landen vertegenwoordigt 90% van de wereldeconomie.

Pisa concentreert zich dus niet op het toetsen van een bepaald curriculum. Tot op heden zijn de toetsen afgenomen in 2000-2003-2006, 2009, 2012

Voor het vergelijk van de twee landen heb ik een aantal bronnen gebruikt:

PISA 2012 ( OECD-libary.org)

Education at a Glance. Om te zien hoe studenten scoren in de andere gebieden.

TALIS Teacher Survey

Skills outlook 2015

Allereerst de PISA results van 2012

Mathematics performance (source PISA 2012)

United Kingdom (UK) scoort gemiddeld

boys:   - 500 Jongens doen het beter dan meisjes.

girls:    - 488 Meisjes hebben geen plezier in wiskunde en zijn faalangstig.

Nederland (NL) scoort boven het gemiddelde

boys:   -528

girls:    -518

Ook leesvaardigheid scoort in UK gemiddeld (meisjes zijn hier beter in dan jongens) in NL is dit bovengemiddeld

In Natuurwetenschappen scoort UK bovengemiddeld ( hierin zijn jongens beter) net als NL.

Education at Glance

UK heeft een hoger GDP ( Gross Domestic Product) dit is de meting van de waarde van de totale productie in een land. De mate van de economie van een land. Uk heeft een groot GDP in vergelijk met de meeste OECD landen en besteed meer dan gemiddeld aan onderwijs. De besparingen op onderwijs zijn > 5% UK maar de uitgaven per leerling zijn omhoog gegaan. De kosten voor de hogeschool zijn verdubbeld en op universiteiten zelfs verdrievoudigd. Vergeleken met de andere OECD landen brengen alleen  UK en Nederland meer dan duizend euro collegegeld in rekening per full time nationale student.

Hoe zit dat dan met sociale ongelijkheid?

(bron:  www.Oecd-org/edu/European%20Union_EAG2013%20country%20Note.pdf)

In aansluiting op het college van dr.Gerard Ruijs en zijn  advies om leerlingen zo vroeg mogelijk naar school te sturen om verschillen door sociale achterstand zo klein mogelijk te maken. 

In veel landen waaronder ook UK voorzien ze in publicly-funded- pre- primary education dus schoolonderwijs voordat ze naar de basis-school gaan, behalve in Nederland en Ierland. Maar dit resulteert niet in minder uitval.

Sociaal economische achterstallige studenten zijn minder succesvol in het afronden van hun opleiding in de UK dan hun meer bevoorrechte peers. Sommige OECD landen zijn succesvoller dan de UK in het verminderen van de sociaal-economische invloed op de studieresultaten. Maar in wiskunde doen deze studenten het even goed als andere studenten in tegenstelling tot andere OECD landen.

Oecd.org Talis 2013 (Teaching And Learning International Survey= TALIS)

Het beschrijft de leer en werkomstandigheden. Centraal staan de docenten en schoolleiders.

Het percentage vrouwelijke schoolleiders in Nl is 30% in UK 39%

Het ouder worden van docenten in Europa heeft een betekenisvolle invloed op het publieke budget.

Meer dan 40% van de docenten in NL is ouder dan 50 jaar, de gemiddelde leeftijd ligt op 43 jaar.  In UK is 30% ouder dan 50 jaar en ligt de gemiddelde leeftijd op 39 jaar.

De verhouding leerlingen-> docent

In NL, 1 docent per 13 leerlingen.

in UK, 1 docent per 15 leerlingen

De verhouding docenten-> onderwijsondersteunend personeel en zorgpersoneel

In NL, op elke tien docenten, 1 ondersteunende medewerker

In UK, op elke vier docenten, 1 ondersteunende medewerker

De verhouding docenten en administratief medewerkers en personeel met management taken.

In NL 1 administratief medewerker op zeven docenten.

In UK 1 adminstratief medewerker op drie docenten

Dus minder docenten in Uk en meer ondersteunend personeel.

84% van de NL docenten heeft een dienstverband of een contract voor onbepaalde tijd in the Uk is dit 94%.

Nederlandse docenten werken gemiddeld minder klokuren per week nl.. 36,5u tegen 45 tot 47u in the UK.

Hoe zit het dan met de tevredenheid?

In Nl vindt 40% dat zijn baan als docent nuttig is en in UK is dit 35%

De job tevredeheid en de waarde van baan in de maatschappij ligt in NL op 91% en in de Uk op 82%

In landen waar het vak meer aanzien geniet daar zie je dat studenten een hoger resultaat behalen.

Nog een klein stukje over skills outlook 2015

Dus de voorbereiding van de leerlingen op de arbeidsmarkt.

Het verschil in werkeloosheid tussen leerlingen die een universiteits- opleiding gevolgd hebben of een mbo ligt niet hoog in beide landen (beneden Europees gemiddelde). Het verschil tussen beide opleidingen is echter groter in the UK.

Jonge mensen die als gevolg van de crisis geraakt worden door onder hun niveau te werken of werkeloos zijn maar ook geen opleiding volgen is in NL beneden de 10% en in the UK meer dan 20%.

Hoe staat het met de vaardigheden van de jeugd? In the Uk is dit average en in NL Top.

Is de opleiding afdoende voorbereiding ? In zowel UK als NL is dit gemiddeld.

Hoe ontwikkelen studenten hun vaardigheden? In the UK average en in NL Top

Worden de jongeren goed opgenomen in de arbeidsmarkt? Dit is voor beide landen gemiddeld.

Er is dus duidelijk behoefte aan verbetering om the NEETS ( Youth not in employment, education or Training) te helpen. De uitkomst is dat deze jongeren over onvoldoende vaardigheden beschikken en niet voldoende voorbereid zijn op de arbeidsmarkt. één op de vier NEETs is werkeloos voor meer dan zes maanden en dreigt zijn vaardigheden te verliezen en 56% is inactief en zoekt geen baan. Hier ligt een aandachtspunt voor scholen, sociale instellingen en publieke uitzendbureaus om jongeren met tekortkomingen in vaardigheden te ondervangen.

Inchecken

Inchecken voor de vlucht KL 1549 (KLM), kan 30 uur van te voren via deze link: http://www.klm.com/travel/nl_nl/prepare_for_travel/index.htm