Vandaag een heel intensieve dag. Allereerst de terugblik op wat in de volksmond 'een Michieltje' is gaan heten: een breakdown door onduidelijkheid over aanpak, een teveel aan informatie of wie doet wat nu eigenlijk?? Dat bracht weer goede zin in de dag die voor ons lag en dat was ook nodig. Twee scholen, The LCHS, a community school en The Lincoln college, een onderwijsgroep met voornamelijk praktijk gericht onderwijs. Tussendoor een uurtje buiten wat lucht scheppen en na afloop twee concrete reflecties. Deze blogbijdrage is mijn contributie aan het geheel.
De eerste school, eigenlijk een soort van 'gewone' school, alhoewel het natuurlijk de vraag is en blijft wat gewoon is' gaf inzicht in het lerende leven van +/- 1300 leerlingen van 11 tot 18 jaar. We werden hartelijk ontvangen, checkten in en werden in groepjen van 7/8 door leerlingen door de gebouwen geleid. Iedereen vond deze manier van touren leuk want zo heb je de meeste kans om het 'eerlijke' verhaal te horen. Daar zijn wij Nederlanders blijkbaar gevoelig voor. Nadat we door de gebouwen geloodst waren, met als hoogtepunt de Harry Potter achtige Corridor, stond er in de mooie bibliotheek warm water voor thee of koffie en een heerlijke muffin met enorme roze suikertoef voor ons klaar. Erg fijn-:).
Vervolgens gingen we, na een kort welkom van de directeur, in groepjes uiteen om een les bij te wonen. Hoe dat was kan je lezen in de reflecties van de afzonderijke groepen! Er is veel over deze school te vertellen, maar eerlijk gezegd ben ik daar te moe voor, daarom hou ik het nu even bij wat highlights.. Simpele obeservaties: geen uniformen, ook wat oudere docenten, we kregen iets te drinken en aten een door leerlingen gemaakte muffin, er was een serieuze fotograaf.
'Smiddag op naar Lincoln College. Na een tweetal? ik weet het niet zeker meer, misschien waren het er drie, gingen we in groepen uiteeen om rondgeleid te worden. De groep met wie ik rondgeleid werd zag de spa, de kapper, de enginerings -en de constructie sectie. Allemaal bevolgen en enthousiaste (Corien) vertellers die docenten! Leerlingen waren regelmatig op 'a cupper' en dat maakte de werkruimtes een beetje levenloos. Want zelf voor een break worden de praktijkruimtes helemaal opgeruimd en zie je geen sporen van ongoing business. Dat lijkt vreemd, maar de Engelsen zijn dan ook een stuk geordender/gefocust/meer op drill gericht/gericht op je gedragen/presteren....
en tegelijkertijd is het systeem, zo ervaar ik dat, meer gericht op het leerlingen keuzes laten nemen.
Scholen zijn kleine maatschappijen (Biek) waar je 'eigenlijk niet meer weg hoeft' (Romeo). Wel is het materiaal, ondanks fancy gebouwen en mooie praatjes verouderd (Theo). Dat kan anders!
Ook nog na deze dag weet ik niet zeker of ik het Engelse schoolsysteem volledig begrijp. We krijgen waarschijnlijk een gecensureed beeld voorgeschoteld, maar desondanks vind ik het algemeen gevoelde enthousiasme fijn. Dat zouden we, wat mij betreft, in Nederland meer kunnen uitdragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten